جزیرهای که مردم آن از طریق زبان عجیبی با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند
تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۳۱۰۲۶
صراط: خبرنگاری دو کودک را در جزیره لا گومرا، دومین جزیره کوچک سواحل قناری در اسپانیا، دیده است که به زبان سیبلو گومرو صحبت میکنند. زبانی محلی است که ویژگی اصلی این زبان سوت است و در عرض چند دقیقه صداهای سوت و پژواک پس از برخورد با صخرههای ناهموار این منطقه کوهستانی به گوش میرسد. زبان "لا گومرا" چیست؟
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، به گفته اوجنیو داریا، معلم زبان که ۷۰ سال سن دارد و بازنشسته شده است، مکالمه سوت زدن بین دو جوان کاملاً شبیه به مکالمات مردم محلی جزیره در گذشته بوده است، اما او اشاره میکند که ۶ صدای مختلف وجود دارد؛ که زبان "لا گومرا" را تشکیل میدهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اگرچه کودکان در حال حاضر مجبورند با زبان رسمی (اسپانیایی) سر و کار داشته باشند، اما به لطف داریا، این زبان به دلیل خطر انقراض از حدود سال ۱۹۹۹ به عنوان یک موضوع اجباری برای تحصیل کودکان در مدارس تبدیل شده است. این در حالی است که مردم این منطقه که تعداد آنها حدود ۲۲ هزار نفر است قادر به درک زبان اجداد خود در کنار زبان رسمی جزایر قناری هستند.
تاریخچهای از سوت زدنداریا از طریق برنامه خود برای یادگیری زبان لا گومرا سعی میکند این واقعیت را روشن کند که زبان به خودی خود در معاملات روزمره مهم نیست و میتوان از آن صرف نظر کرد، اما در عین حال هنگام محافظت از زبان، مردم نیز به نوبه خود از میراث خود محافظت میکنند و مانند دیگران از آن در برابر انقراض محافظت میکنند.
در حالی که فرانچسکا گونزالس، یک روزنامه نگار محلی، تاکید میکند که زبانهای سوت در حداقل ۷۰ نقطه در سراسر جهان وجود دارد. در ترکیه، صدای آژیر از ۵۰۰ سال پیش در زمان امپراتوری عثمانی شروع شد و سپس این ایده به تمام مناطق دریای سیاه گسترش یافت. در مکزیک نیز ما هنوز میتوان با سوت زدن ارتباط برقرار کرد که به "چچنتیک" معروف است.
سیلبو گومرو، یکی از زبانهایی است که عنصر اصلی آن سوت است این زبان بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته و در سال ۲۰۰۹ توسط یونسکو بهعنوان میراث فرهنگی ناملموس ثبت شده است. سیلبو گومرو از شش صدای فشرده برای برقراری ارتباط استفاده میکند و دو سوت مختلف جایگزین پنج مصوت در زبان اسپانیایی میشوند، در حالی که ۴ سوت تنها جایگزین ۲۲ صدا میشوند.
روشهای اطلاع دادنروشهای زیادی برای سوت زدن در جزیره وجود دارد که برخی از آنها نیاز به خم کردن انگشت اشاره و قرار دادن آن در داخل دهان در حین سوت زدن برای تقویت صدا دارند، در حالی که سوت زنهای با تجربه از روشهای مختلفی با استفاده از انگشت استفاده میکنند و اغلب میتوانند تشخیص دهند که هرکدام به چه معناست. وقتی پیام فهمیده میشود، سوتی به نام "bueno bueno" میزنند. یک بوق کوتاه به این معنا که پیام با موفقیت دریافت شده است.
اگرچه این زبان ممکن است ساده به نظر برسد، اما ریشههای آن بسیار پیچیده است. کتابهای تاریخی نشان میدهند که شروع سوت حداقل به سال ۱۴۰۲ در زمان فتح اولیه اسپانیاییها بر جزایر قناری بازمیگردد، اما میراث باستانی سیلبو گومرو اغلب بحثانگیز است.
منشاء زبان لا گومرابه احتمال زیاد زبان لا گومرا در جریان تسخیر اسپانیا که ۳ سال به طول انجامید، راه خود را به سایر نقاط جزایر قناری پیدا کرده است، اما تنها در یک جزیره دیگر به نام "El Hierro" زنده مانده است، جایی که هنوز هم گاهی اوقات سوت در میان سالمندان ساکن آنجا استفاده میشود.
به گفته متخصصان، مناطق کوهستانی منطقه لا گومرا به گسترش این زبان کمک کرده است، زیرا نیاز مردم را برای ایجاد صدا در میان درهها و کوهها برآورده میکرد مانند: درخواست برای آوردن دام، هشدار خطر قریب الوقوع یا حتی اعلام مرگ.
چرا استفاده از این زبان رو به کاهش است؟در دهه ۱۹۵۰، مردم لاگومرا به شدت از زبان خود استفاده میکردند، به همین دلیل مکالمات سوتآمیز زیادی همزمان در جریان بود و هرکس باید منتظر نوبت خود برای دریافت پیامش میبود.
در دهه ۱۹۷۰، مردم محلی زمینهای کشاورزی خود را رها و کارگران و صاحبان دام جزیره را ترک کردند، در نتیجه، زبان سوت جزیره را با آنها ترک کرد.
تلاش برای احیاءدر دهه ۱۹۹۰، ظهور تکنولوژی مدرن و معرفی مسیرهای جدید در لاگومرا، عملی بودن زبان سیلبو گومرو را از بین برد و آن را به انقراض نزدیک کرد. فرانچسکا گونزالس معتقد است که باید از زبان جزیره محافظت شود، زیرا فقط این زبان صرفا سوت نیست، بلکه بخشی ذاتی از فرهنگ محلی مرتبط با مناطق کوهستانی و درهها و تعریف اقتصاد خصوصی مبتنی بر کشاورزی و دامداری است.
بنابراین، هنوز هم تمایل مردم محلی برای نجات این زبان منحصر به فرد وجود دارد، به ویژه در مکانهایی که مورد هجوم عناصر تکنولوژی قرار گرفته است، زیرا واقعیت نشان میدهد که برخی از ساکنان همچنان به زبان اصلی خود پایبند هستند، اما تعداد آنها کم است. این افراد در مناطق دور افتاده در جنوب جزیره زندگی میکنند، جایی که شبکههای تلفن همراه وجود ندارد، بنابراین سوت تنها راه برای مراقبت از دامها در درهها است.
منبع: صراط نیوز
کلیدواژه: سواحل قناری سوت زدن صراط سوت زدن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.seratnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «صراط نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۳۱۰۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مرکز رصد فرهنگی کشور: ۶۵ درصد از مردم در خانه دیوان حافظ دارند
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، محمد اصغری مدیر مرکز رصد فرهنگی کشور، با اعلام این خبر گفت: به منظور تدقیق نقطهنظرات سیاستی درباره زبان و ادبیات فارسی، جدیدترین گزارش مرکز رصد فرهنگی کشور به تحلیل دادهها و گزارههای سیاستی در این حوزه اختصاص یافته است.
مدیر مرکز رصد فرهنگی کشور افزود: در گزارش "درآمدی بر سیاستگذاری زبان و ادبیات فارسی" به مساله سیاستگذاری زبانی در گستره ملی و فراملی پرداخته شده است.
اصغری گفت: این گزارش در تلاش است تا با نگاهی آسیبشناسانه به سیاستپژوهی در این عرصه بپردازد و ضمن تلاش برای اجتناب از بزرگنمایی و اسطورهپردازی، نگاهی واقعبینانه به مساله زبان داشته باشد.
وی افزود: دادهها نشان میدهد که اکثریت ایرانیان ارتباط چندانی با شعر و ادبیات فارسی ندارند و بیش از دو سوم از افراد بالای ۱۸ سال، هیچ برنامهای برای خواندن شعر و ادبیات فارسی ندارند. همچنین چیزی حدود یک سوم از مردم در تعاملات و گفتگوهای روزمره مجازی از شعر و ضربالمثل فارسی استفاده میکنند.
مدیر مرکز رصد گفت: بر اساس یافتههای یک نظرسنجی ملی، بیش از ۶۵ درصد از مردم در خانه دیوان حافظ دارند، این درحالیست که تنها ۱۴ درصد از مردم ایران شاهنامه دارند؛ این نشان از جایگاه بالاتر شعر و اندیشه حافظ در فرهنگ عمومی ایرانیان دارد.
اصغری افزود: در این گزارش رصدی، به پیشینه سیاستگذاری زبان فارسی در ایران، بازیگران و اسناد سیاستی این حوزه، تجربیات جهانی و سیاستگذاری در کشورهای دیگر، آسیبشناسی سیاستهای زبانی جمهوری اسلامی و در نهایت ارائه سرفصلهایی برای ارتقاء و اصلاح سیاستهای ملی و فراملی در حوزه زبان و ادبیات فارسی پرداخته شده است.